vrijdag 2 februari 2007

Natuurlijk ben ik apetrots op deze foto!

Tijdens de watersnoodramp op 1 februari 1953 is er op Stad niemand verdronken. Wel liep de Nieuwe Stadse polder onder water. Een dreigende doorbraak bij de molen werd voorkomen zodat de Oude Stad droog bleef.
Het Rode Kruis begeleide de stroom van giften. Het enige beeld wat mij als kind daarvan bijgebleven is, dat we in de gymzaal van de OLS bijeen waren en daar werd vanalles uitgedeeld. Vaag is mij het beeld bijgebleven dat mijn vader een stukje tuingereedschap kreeg terwijl we geen tuin hadden. We woonden toen hoog en droog boven het huis van opa en oma Mackloet aan de haven. Deze huizen zijn overigens nu prachtig gerestaureerd, ik moet er altijd naar kijken als ik er langs kom tijdens mijn bezoekjes aan Stad.
Ik dwaal weer af, ik was bij de giften na de ramp gebleven. Op de foto zien we manden met eieren, deze waren met advocaat gevuld. De Stadse kinderen uit die tijd mochten ze uitdelen aan de bevolking en ook ik was daarbij, vast mijn eerste goede daad! Ik zal opnoemen wie er nog meer bij waren: v.l.n.r. op de voorste rij; Willy van Pelt, Sjaan van Gurp, Kees Arensman, Gerard Brinkman, Kees v d Boogert, Gerrit v d Boogert, Elco Brinkman, Janny Mackloet (ik herrinner nog dat het mutsje wat ik draag blauw was met een wit angora randje wat altijd kriebelde. Ik was toen al zo gevoelig....), Piet Holleman en Arie Holleman. Tweede rij v.l.n.r.; Dickie Wesdijk, Betsy Hendrikse, Piet van Dijk, Anke Arensman, Wout Melaard, Nellie Trommel en Atie Melaard. Achterste rij v.l.n.r.; dhr en mw van Pelt in de deuropening, Marie v d Plaat, mevr. en dhr. burgemeester Brinkman, Ada Goumare, Marie Timmer, Jannie Braber en Mulder de politie. Natuurlijk ben ik apetrots op deze foto omdat naast mij Elco Brinkman staat... de latere minister Brinkman (rond 1988), tot nu toe de enige minister waar ik mee op de foto sta.

1 opmerking:

Ancilla zei

Janneke,
Ik wil ook een scanner die t doet!!!! Wat gaaf al die oude foto's. Alleen jammer dat je koppie zo klein is daar en niet zo goed te zien is.

Het was misschien je eerste goede daad maar zeker niet je laatste. Er zijn er nog velen gevolgd en we zijn er nog lang niet!

Gezellig weekend, tot maandag. En jij ook hè ...... volhouden!

Ancilla.